Sposoby na dobre życie

Ostatnio sporo czasu spędzam z moimi pacjentami nad rozważaniami o dobrym życiu. Każdy ma na to swój własny pomysł oczywiście, a im bardziej własny, tym bardziej mu przyklaskuję. Ale z nich wszystkich wyłania się kilka, czy kilkanaście elementów wspólnych. Możesz wziąć je pod rozwagę pracując nad nawiązaniem relacji ze sobą, taką/takim jaką/jakim jesteś. 

Doceniaj swoje piękno. Każdy ma w sobie piękno, bez względu na to, co pokazują okładki, reklamy i celebrytki w social mediach. Doceniaj piękno swoich czynów, piękno swoich intencji, piękno swoich działań. Nie musisz zajmować się pięknem swojego ciała, bo ono ciągle się zmienia. 

Doceniaj pracę swojego ciała. Zobacz jak małe są stopy, a jaki ciężar noszą przez cały dzień. Sprawdź jak zbudowane są twoje stopy, zobacz jaki to jest niesamowity mechanizm. Doceń swoje serce, które pompuje nieustająco krew. Doceń swoje płuca, bez których nie ma możliwości, by być tutaj. Doceń swój przeciwstawny kciuk! Ile razy dziennie o nim myślisz?

Nie martw się przyszłością! Albo się martw, ale pamiętaj, że to i tak niczego nie zmieni. Nie ma szansy, żeby przewidzieć wszystkie scenariusze. A jeśli coś ma ci się przytrafić, to stawiam kolejkę wszystkim moim pacjentom, że i tak teraz nawet ci to nie wpadnie do głowy. 

Codziennie śpiewaj! Śpiewaj głośno! To najlepszy sposób na dotlenienie i wchodzenie w kontakt ze sobą. 

Zrób listę rzeczy, których się boisz. Ustaw je od najmniejszego strachu do największego. Przynajmniej kilka razy w roku zajrzyj do niej i wychodź naprzeciw swoim strachom. Gdy zrobisz już wszystkie rzeczy, które miałaś na liście, zrób nową listę. 

Uciekaj od ludzi, którzy tylko biorą, a nic nie dają. Uciekaj od ludzi, którzy cię nieustannie krytykują i od tych, którzy cię nieustannie komplementują. Nie jesteś ani totalnie beznadziejna, ani totalnie przewspaniała. Otaczaj się ludźmi, który po prostu są z tobą szczerzy. I ty też bądź szczera. 

Zejdź z życiowej bieżni. Jedyną osobą, z którą warto się ścigać, to ty sama… ta z wczoraj. Ale też bez przesady… życie jest zbyt krótkie i zbyt pełne przeróżnych opcji, żeby zajmować się li tylko wyścigami.

Chwal się! Nie czekaj, aż zrobi to ktoś inny. To ty spędzasz ze sobą najwięcej czasu i to ty wiesz, kiedy robisz coś wystarczająco dobrze. Wtedy właśnie CHWAL SIĘ! 



 Rozciągaj się! Spędź codziennie choć 10 minut na powolnym rozciąganiu. Wybierz taką formułę, z którą czujesz się najlepiej, bez względu na to, co jest akurat modne, albo co ćwiczą twoje koleżanki, albo co ktoś by chciał, żebyś ćwiczyła. 



Jeśli zazdrość, to tylko ta motywująca do rozwoju! Innymi słowy: gdy poczujesz zazdrość, zadaj sobie pytanie: co zyskam w życiu jeśli pójdę za tym uczuciem. 

Nie bój się zmieniać, także w pracy zawodowej. Nie musisz przez całe życie robić tego samego. Nie ma nic złego w zmienianiu kariery, w zasadzie wygląda to jak super zabawa! 

Przez całe życie ucz się języków obcych. I niech będą z różnych rodzin. Nowe alfabety! Nowe struktury! Nowe zespoły neuronalne! Cóż za piękna profilaktyka chorób neurodegradacyjnych! I jaki szpan! 



 

Ciąg dalszy nastąpi!

Jakie wartości w życiu

 Gdy pierwszy raz spotkałam się z terminem "wartości" w psychologii, nie mogłam opędzić się od widoku "Boga, Honoru i Ojczyzny". Do dziś to we mnie rezonuje i za każdym razem zdziwiona jestem, że hasła osłuchane w dzieciństwie tkwią w głowie tak długo... w przeciwieństwie na przykład do tabliczki mnożenia! 

Tak czy inaczej wartości to pewne cechy, które chcielibyśmy w sobie rozwijać, czy pielęgnować. Kierunki nadające naszemu życiu sens. Gdybyś była moją pacjentką, wiedziałabyś, że według mnie życie sensu nie ma, dopóki go sobie nie zrobimy. A wartości idealnie się do tego nadają. 

Bardzo lubię w wartościach brak poprawności politycznej. Bo wśród popularnych wartości mamy i pracowitość i komfort rozumiany jako wygodne życie; i atrakcyjność fizyczną i działania na rzecz innych. Do wyboru, do koloru! 

Kiedy już ustalimy które wartości najbardziej nas kręcą, zaczynamy powoli schodzić na ziemię. Zastanawiamy jak zachowuje się człowiek żyjący w zgodzie z daną wartością, co robi codziennie, co robi co tydzień. Jakie są jego cele. Bo cele to takie latarnie morskie, które się mija w swojej wartościowej podróży. I nagle robi się plan życia. A najciekawsze jest to, że bez względu na to jakie wartości wybierzesz, będą się one wzajemnie uzupełniać i wymagać będą bardzo podobnych działań. 

Kiedy już znamy najmniejsze możliwe zachowania, które świadczą o tym, że żyjemy w zgodzie z naszymi wartościami zaczynamy zabawę w sprawdzanie. Co nam przeszkadza, żeby tak się zachowywać? Czy to czynniki zewnętrzne czy nasze wewnętrzne przekonania, trudne emocje, wspomnienia... I pracujemy nad akceptacją barier, albo gdy można je przepracować - nad ich przepracowaniem. 

Z zewnątrz proces ten może wyglądać dość mechanistycznie, ale w rzeczywistości pełen jest zaułków, zakamarków i niespodzianek. Czasami wydaje mi się, że to taka psychoanaliza na ultramefedronie. Pojawiają się łzy. Pojawia się śmiech. I pogłębia się znajomość samego siebie. Uczymy się puszczać przeszłość, funkcjonalnie planować przyszłość, a przede wszystkim działać w tu i teraz. Wychodzić z głowy i działać. Bo tylko w ten sposób można zbudować dobre, znaczące i mające głęboki sens życia.

Jak budować swoją samoocenę

 Każdy z nas tworzy opowieści na swój temat. Historie, mity, anegdoty. Nie ma w tym nic dziwnego. Mamy głowę, więc głowa myśli. Problem robi się wtedy, gdy utykamy w takich opowieściach. Bardzo często słyszę na sesjach: bo tak mam, taka jestem, zawsze tak było. I jest to główny argument przeciw dążeniu do zmiany, przeciw codziennej pracy nad sobą, przeciw tym malutkim kroczkom, które po czasie ułożą się w wielką podróż do siebie takiej, jaką zawsze chciałaś być.

Jak często w ciągu dnia myślisz, że taka właśnie jesteś? Leniwa, gnuśna, głupia, nieprzytomna, zmęczona, nieogarnięta... Za każdym razem, gdy pojawia się tego rodzaju myśl - zapisz ją. I postaraj się zauważyć jakie emocje masz w sobie w tym momencie. To jest pierwszy krok. Budowanie samoświadomości. Nauka przyglądania się swoim nawykowym ocenom. Łapanie dystansu do starej opowieści. Ona nie jest ani dobra, ani zła. Po prostu jest. A Ty po prostu na nią patrzysz... jak na źdźbło trawy na łące, jak na nić pajęczyny, albo ślad po bucie w rozgrzanym asfalcie. 

Aż przyjdzie taka chwila, że w głowie zaświta myśl: a wcale, że nie! Bo głowa jest bardzo przewrotna! I zacznie snuć wizje nowej Ciebie. Ale nie daj się złapać w tę pułapkę. Nie daj się uwieść nowymi opowieściami. Zacznij tworzyć rzeczywistość zgodną z Twoimi wartościami. Nie tę, której chce głowa. Tę, której chcesz Ty! 

zacznij teraz

 

Nie ma porażek

 Kiedy wyjdziesz z trybu walki (z depresją, lękami, były mężem, dziećmi etc), nagle okazuje się, że nie ma zwycięstw i porażek. Każde doświadczenie pokazuje nam coś o nas samych i o naszym świecie. Wystarczy się na nie otworzyć... 

 

 

Obiecaj sobie...

Obiecuję sobie z okazji i bez okazji:

- spędzać tak dużo czasu na pracy nad sobą i swoim życiem, żeby nie było już czasu na oceny, krytycyzm, narzekania i rozkminki,

- rozpuszczać wszelkie przywiązania do tego, co wydarzyło się w przeszłości i w każdym trudnym wspomnieniu dostrzegać lekcję, a nie porażkę,

- zostawić przeszłość w przeszłości, przyszłość w przyszłości i zacząć zauważać oraz doceniać swoje życie w tu i teraz, dokładnie w tym ułamku sekundy,

- zostawić wszystkie dramaty, toksyczne relacje i zachowania, które zatruwają moje życie i odciągają moją uwagę od tego, co naprawdę ważne,

- zrobić miejsce w moim sercu na miłość, szczęście, spokój i wyciszenie,

- budować swoje życie z przekonaniem, że moje wybory są moje, mam do nich pełne prawo i każda chwila jest dobra na zmianę,

- przysięgam sobie wierność w każdej minucie, autentyczność i uczciwość wobec siebie i że nigdy siebie nie zdradzę, by zadowalać innych ludzi,

- obiecuję sobie nigdy nie rezygnować z siebie i ze swoich marzeń,

Dzisiaj, właśnie teraz, zaczynam odbudowywać swoje życie, by było dokładnie takie jak chcę!

.

Oddychaj...

 Bez względu na to co się akurat dzieje w Twoim życiu, pamiętaj, żeby oddychać. Świadomie. Ani głębiej, ani płycej. Ani szybciej, ani wolniej. Świadomie.